นับแต่อดีตกาล หนึ่งในอาชีพที่มีบุคคลทั่วไปนับหน้าถือตา ก็คือ "แพทย์" ซึ่งเป็นที่พึ่งพิงยามป่วยไข้ รักษาผู้ป่วยด้วยความกรุณา โดยมิได้หวังให้ผู้ป่วยตอบแทนคุณ การเน้นพัฒนาวิชาการทางการแพทย์ นั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่วิชาการและเทคโนโลยีทางการแพทย์ กลับต้องพึ่งพิงกับต่างประเทศ มีผลทำให้ผู้เชี่ยวชาญ ในวงการแพทย์ลดน้อยลง รู้ในสิ่งตนมิได้รู้แจ้งเห็นจริงด้วยตนเอง เป็นเพียงแต่ทฤษฎีทางการแพทย์ ซึ่งทฤษฏีเอง ก็ใช้ได้ในเฉพาะบางเหตุการณ์เท่านั้น แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือ จรรยาบรรณของความเป็นแพทย์ ที่หดหายไปในยุคสมัยปัจจุบัน โดยเฉพาะโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในจังหวัดสมุทรปราการ

            สำนักพิมพ์น้อยใหญ่ได้ตีแผ่ความเลวร้ายของโรงพยาบาลวชิรปราการ ซึ่งเห็นชีวิตคนเป็นเหมือนสินค้า เห็นคุณค่าเงินตรามากกว่าคุณค่าของชีวิตคน โดยมีเนื้อหา เกี่ยวกับ การขายอวัยวะที่ทำหน้าที่เป็นเครื่อง กรองของเสียของร่างกาย หรือ "ไต" บุคคลที่ได้รับไต กับ บุคคลที่ต้องถูกฆาตกรรมเพียงเพราะมีฐานะ ที่ยากจนกว่า นั้น เป็นเรื่องที่มีมานานแล้วแต่ฆาตกรในชุดขาว ยังลอยนวลเย้ยกฎหมาย

            นางกาญจนา เป็นบุคคลหนึ่งอีกบุคคลหนึ่ง ที่ต้องรับผลกรรมของโรงพยาบาลนี้ โดยเข้ารับการรักษา โรคถุงน้ำดี และได้เสียชีวิตในระหว่างการรับการรักษาเพียง 7 วัน แพทย์ที่โรงพยาบาลวินิจฉัยว่า พบก้อนเนื้อใน โพรงมดลูก ต้องผ่าตัด ผู้ป่วยผู้ไร้เดียงสา จึงยอมเซ็นให้ผ่าตัด โดยมิได้รู้ถึงวัตถุประสงค์อันเลวร้ายของฆาตกร ชุดขาวรายนี้ จนกระทั้งวันที่ 7 มิ.ย. (หลังการผ่าตัดแล้ว) นางกาญจนาได้เสียชีวิตลง ทางโรงพยาบาลคิด ค่าใช้จ่ายเกือบ 2 แสนบาท และแผลผ่าตัด ก็ยาวผิดสังเกต เพราะมีการผ่าตั้งแต่หน้าอกถึงหัวหน่าว ผิดกับโรคที่หมอ บอกอย่างสิ้นเชิง เพราะผ่าตัดมดลูกก็ต้องผ่าตัดที่ท้องน้อยเท่านั้น

           นางกาญจนา ผู้ล่วงลับไปก่อนเวลาอันควร จะเป็นเพราะการวินิจฉัยโรคผิดก็ดี การจงใจฆาตกรรมก็ดี ตราบาปนั้นย่อมตกอยู่กับนายแพทย์ผู้เสนอตัวให้การรักษา ถึงแม้ว่าไม่มีหวังหายเป็นปกติ ก็ควรให้การรักษาอย่าง สุดความสามารถและปัญญาที่แพทย์จะพึงมี

           การซื้อขายไตของโรงพยาบาล แต่เหตุปัจจัยนั้น กลับไม่หนุนนำ ถ้อยแถลงต่าง ๆ ที่เปล่งออกมา ทำให้เห็นธาตุแท้ของแพทย์ผู้กล่าวมุสา อย่างหน้าตาย ไร้ซึ่งจรรยาบรรณ โดยอ้างว่า "ได้ไตจากญาติผู้บาดเจ็บประสงค์บริจาค และทางโรงพยาบาลได้ทำการผ่าตัดเปลี่ยนไตรายสุดท้าย เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 2541 และไม่มีการผ่าตัดอีกเลย โดยสมาชิกประกอบด้วย นพ. สิโรจน์ กาญจนปัญจผล นพ. สุชาติ ไชยเมืองราช นพ.วิวัฒน์ ถิระพาณิชย์ และ นพ. วีระเดช เลิศดำรงค์ลักษณ์