การที่เรา "ทำเนียบคนพาล" ได้จัดทำ บทความเกี่ยวกับวัด ธรรมกายขึ้นนั้น เพื่อให้ทุกคนที่มีอวิชชา ได้ลดอวิชชา นั้น ๆ ลง
เหตุใด เขาถึงขาดคุณสมบัติความเป็นพระ ?
แต่ส่วนผู้ที่ผิดแล้วไม่รู้ว่าผิด ถ้าเขามีโอกาสรู้ เขาจะสามารถพัฒนาตัวเองได้อีกไกล
เหตุผลเพียงเท่านี้ ก็สามารถตัดความเป็นพระของไชยบูลย์ ธัมมชโย ได้อย่างมิได้
มีข้อกังขา เพราะผู้เขียนได้รับรู้ รับทราบ และเห็นด้วยตาตนเอง
บุคคลผู้นี้ เคยผ่านการเป็นพระ แต่ปัจจุบันมิใช่อีกต่อไปแล้ว
เนื่องจากเขาขาดคุณสมบัติความเป็นพระมานานมากแล้ว
ปัจจุบัน เขาเป็นเพียงขอทานจอมมุสาแต่งกายเสมือนพระเท่านั้น
1. ผิดศีลข้อ 4 (มุสาวาทา) เป็นประจำ
1.1 การกล่าวอ้างว่า สร้างพระประจำตัว จะทำให้ไม่ต้องตกนรกนั้น ความจริงแล้วหาไม่ ?
1.2 การประกาศว่า ธรรมกาย คือ นิพพาน
1.3 ระดมคนเข้าวัดโดยมิได้มีความศรัทธา เพื่อการสร้างภาพ (จัดจ้างคนเข้าวัด)
1.4 ห้ามศิษย์วัด ยุ่งกับสื่อต่าง ๆ ให้เหตุผลว่ากลัวจะฟุ้ง ซึ่งเป็นการปิดกั้นความเป็นจริง2. อวดอุตริแสดงปาฏิหารย์เพื่อหวังลาภ
3. ลงโฆษณาวัดธรรมกายในสื่อต่าง ๆ เพื่อหวังลาภ
3.1 พันธ์ทิพย์พลาซ่า
3.2 หนังสือพิมพ์ ไทยรัฐ นิตยสารต่าง ๆ 4. ประกอบอาชีพหรือแสวงหารายได้ทั้งในแง่ธุรกิจและศาสนพิธี
4.1 ขายความโลภให้แก่ฆราวาส เช่น ขายเสื้อ ขายวัตถุมงคล
4.2 มิได้แถลงงบการเงินให้ประชาชนทราบ ปิดบังวัตถุประสงค์ที่แท้จริง
5. ขายความเป็นพระและขายศาสนา
ไชยบูลย์ ธัมมชโย เขารู้ว่าผิด แต่กิเลสหนา ตัญหาหนัก จึงไม่สามารถพัฒนา
ตัวของเขาเองได้ การที่เขากล่าวสิ่งใดออกมานั้น ฆราวาสทุกคนควรจะใช้สติปัญญา
พินิจพิจารณาให้ดี ใช้หลัก กาลามสูตร 10 เพื่อที่จะไม่ถูกบุคคลผู้มีวิชาหลอก
บุคคลผู้มีอวิชชามากมายอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ
การที่กรรมการศาสนาละเลย มิได้ตัดสินความผิดในเรื่องนี้ เป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์ สถาบันศาสนา เสื่อมเสียอย่างมาก เนื่องจากว่าผิดที่กล่าวข้างต้น มีความแน่นหนา เพียงพอที่จะปิดวัดธรรมกายได้ด้วยซ้ำไป (ฉ้อโกงประชาชน)
บทความส่งท้าย ความผิดอื่น ๆ
เนื่องจาก ข้อความ ข้างล่างนี้ ผู้เขียน มิได้ประสบพบเห็นด้วยตนเอง จึงยังมิสามารถ
กล่าวหาวัดธรรมกายได้ แต่เป็นข้อความจากสื่อต่าง ๆ ซึ่งไม่มีรูปไม่มีเสียง และประสบการณ์
ของบุคคลอื่น
|
|